Broadband, fertilizer, textbook, southrail, helicopters… ano pa. Boy, this administration is really packing em in. Kinakarir yata yong list ng UN sa most corrupt countries in the world. At mukhang ngayon pa lang, kung totoo ang mga ito, lalagpasan na nito ang Estrada administration.
Ano ba naman yong kay Erap. Jueteng at tobacco excise tax lang. 78 to 80 million US$ nga lang ang nag-lagay sa kanya sa 10th spot nong list. Small fry compared to the multi-million dollars involved sa mga eskandalong naka-kabit ngayon sa Arroyo administration. Eh dito sa NBN lang, over 100million US$ na agad ang pinag-uusapan. So ano’ng rank kaya ang hinahabol ng mga ito.
Pero biglang umentra sa eksena si Lozada. And now he’s the man of the hour. Siya ngayon ang lason sa administrasyong Arroyo. Dahil bawat buka ng bibig nya, parang may missile na tumatama at sumasabog sa Malacanang.
Sabi sa reports, Miriam the dragon tried to disintegrate him with her signature combative questioning. Kilala naman natin si Miriam, kung mahina-hina kang klase ng witness, mangunguluntoy ka at magmumukhang engot kahit pa nagsasabi ka ng totoo. Although mukhang hindi nag-succeed si Miriam. And now, kung ano-anong demolition tactics daw ang ginagawa para sirain ang credibility ng star witness ng opposition.
Sa ginagawa nilang ito, kung ako ay isang skeptic o kaya ay walang pakialam sa mga nangyayari, magdududa na rin ako na may alam talaga si Lozada. Hindi sila mag-i-effort ng ganon if the guy has got nothing against them. Hindi nila ito pag-aaksayahan ng panahong dukutin sa arrival area ng NAIA. Or pag-aksayahan ng oras ni Apostol at tawaging ‘probinsiyanong intsik’ na ikinagalit ng chinoy communities.
Ang nakakatawa pa, ang ginagamit nilang argumento ngayon, is the fact na sabit daw mismo si Lozada sa mga pinag-sasasabi nito. Sa mga sinasabi daw nya, ini-incriminate daw nya (Lozada) ang sarili nya. As if para namang walang sariling bait si Lozada para hindi nya maisip yon. Gusto ko tuloy sumigaw ng ubod lakas sa mga tenga ng mga hunghang na ito. HINDI YON ANG PUNTO! ANG PUNTO, sinasabi niyang MAY GINAWA KAYONG KAGAGUHAN!
I’m not a supporter of this Lozada. I don’t even know him. But if he is telling the truth, then he deserves to be heard. Wala akong pakialam kung kumotong din siya ng 5million sa dati nyang trabaho. O bumili ng 700,000 worth na kambing. O kung ano pa mang kabulastugang ginawa niya sa dati nyang buhay. Hindi yon ang punto dito. Hindi yon ang pinag-uusapan dito. Ang pinag-uusapan dito, yong 329 million dollars na NBN deal na sabi nya, dobleng patong na ang naging presyo dahil sa kotong ng mga swapang sa pera. And that we have to investigate.
Dapat malaman ng buong Pilipinas kung ano ang totoo dito. Dahil kung nag-iimbento lang si Lozada ng kwento, wala siyang career na aasahan as an actor. Matanda na siya at hindi guwapo kaya walang mag-aalok ng pelikula sa kanya. Ni hindi rin sya pwedeng scriptwriter sa Tv dahil sya mismo ang nagsabing mali-mali ang grammar nya sa text because of pressure.
Ngayon, kung nagsasabi naman sya ng totoo, then heads must roll. Dahil lumalabas na ang taong bayan na namamatay na sa gutom ay inaagawan pa ng kapirasong kaning lamig na isusubo dahil sa kasuwapangan sa pera ng kung sino man ang may pakana nito. Kahit pa sinong herodes yan. Ke first, second, third o last gentleman pa yan. He doesn’t deserve to be called gentle kung totoo ang allegations against him. Monster dapat.
At si Lozada? Ke sabit sya o hindi sa mga revelations na ginawa nya, then he should face the consequences. Kung kailangang makulong sya, so be it. This maybe some form of redemption para sa kanya.
Although alam naman natin na pag ginawa na siyang state witness, he will automatically be given immunity. Hindi natin kailangang maging abogado para malaman yon. Dahil sa dami na ng nakita nating ganito, sa dami na ng pinag-gagawa ng gobyernong ganito, alam na alam na natin ang mga nangyayari sa ganitong sitwasyon.
Pero kahit naha-high blood ako, I must admit na inaatake ako ng despair sa mga pangyayaring ito. Yong feeling of helplessness. Kasi nakikita kong isang cycle lang ito na nauulit lang. History repeating itself.
Di ba ganyan ang nangyari non kay Chavit at Erap. Pumiyok si Chavit. Ang daming drama sa Senate. Kanya-kanyang eksena ang mga pulitiko. Lumabas si Clarissa. Pinag-talunan pa kung iniinom o kinakain ang iced tea. May naging dancing queen na Senadora. At si Erap, dinala sa kulungan – isang mala-paraisong resort sa Tanay! But lo and behold, after a few years, ayan, binigyan ng pardon. Kaya ayan, bale wala na yong pinag-laban ko sa Edsa. Mukhang nakalimutan na rin ng Pinoy ang Boracay mansion.
Ngayon, sabihin na nating maging Chavit din si Lozada and become the waterloo of the present administration, sabihin pang matanggal si Gloria at makulong ang asawa (kung hindi man siya kasama), a new president then takes over, ano naman ang kasiguruhan natin na hindi sya (o sila) bibigyan ng pardon ng susunod na presidente after 4, 5 or 6 years? Afterall, magkaka-away ang mga yan ngayon pero bukas, sila-sila pa rin ang magkaka-ibigan.
O di ba’t aampunin na raw ng opposition si De Venecia. So matapos ang ilang taon at nakalimutan na ni JDV ang galit kay Madam, sya naman ang nasa poder para lakarin, kung hindi man direktang maibigay, ang pardon. Di ba. Para silang isang tribe na walang ibang po-protektahan kungdi sarili nila. Scratch my back I’ll scratch yours. Quid pro quo.
Yon ang sinasabi kong cycle. Somebody turns greedy, gets caught red-handed, sent to a luxury resort as punishment, gets pardoned and then enjoys life again. They did it once. They can do it again. All these time, nasaan ang mga Pinoy? Outside the cycle. Nagtiiis magpa-alila sa mga dayuhan. At ang mga natira sa Pilipinas, scraping centavos on meager jobs to make a living.
Ngayon parang withdrawn ang feeling ko. Nagkakagulo sila pero sa akin, aantayin ko na lang kung ano ang kalalabasan. Kasi alam ko namang moro-moro na naman yan. Parang soap opera sa Kapuso.
Ang masakit, habang ganito ng ganito ang nangyayari, lalong humahaba ang sentensya natin dito sa Saudi. O kung nasaan man tayong lugar ng mundo. Dahil hangga’t hindi tumitino ang takbo ng gobyerno natin, kakayod at kakayod pa rin tayong parang mga kalabaw sa papahirap ng papahirap na buhay. All because of these jerks. Naku, tamaan sana kayo ng 10,000 volts na kidlat lahat kayong mga corrupt!!!
Ano ba naman yong kay Erap. Jueteng at tobacco excise tax lang. 78 to 80 million US$ nga lang ang nag-lagay sa kanya sa 10th spot nong list. Small fry compared to the multi-million dollars involved sa mga eskandalong naka-kabit ngayon sa Arroyo administration. Eh dito sa NBN lang, over 100million US$ na agad ang pinag-uusapan. So ano’ng rank kaya ang hinahabol ng mga ito.
Pero biglang umentra sa eksena si Lozada. And now he’s the man of the hour. Siya ngayon ang lason sa administrasyong Arroyo. Dahil bawat buka ng bibig nya, parang may missile na tumatama at sumasabog sa Malacanang.
Sabi sa reports, Miriam the dragon tried to disintegrate him with her signature combative questioning. Kilala naman natin si Miriam, kung mahina-hina kang klase ng witness, mangunguluntoy ka at magmumukhang engot kahit pa nagsasabi ka ng totoo. Although mukhang hindi nag-succeed si Miriam. And now, kung ano-anong demolition tactics daw ang ginagawa para sirain ang credibility ng star witness ng opposition.
Sa ginagawa nilang ito, kung ako ay isang skeptic o kaya ay walang pakialam sa mga nangyayari, magdududa na rin ako na may alam talaga si Lozada. Hindi sila mag-i-effort ng ganon if the guy has got nothing against them. Hindi nila ito pag-aaksayahan ng panahong dukutin sa arrival area ng NAIA. Or pag-aksayahan ng oras ni Apostol at tawaging ‘probinsiyanong intsik’ na ikinagalit ng chinoy communities.
Ang nakakatawa pa, ang ginagamit nilang argumento ngayon, is the fact na sabit daw mismo si Lozada sa mga pinag-sasasabi nito. Sa mga sinasabi daw nya, ini-incriminate daw nya (Lozada) ang sarili nya. As if para namang walang sariling bait si Lozada para hindi nya maisip yon. Gusto ko tuloy sumigaw ng ubod lakas sa mga tenga ng mga hunghang na ito. HINDI YON ANG PUNTO! ANG PUNTO, sinasabi niyang MAY GINAWA KAYONG KAGAGUHAN!
I’m not a supporter of this Lozada. I don’t even know him. But if he is telling the truth, then he deserves to be heard. Wala akong pakialam kung kumotong din siya ng 5million sa dati nyang trabaho. O bumili ng 700,000 worth na kambing. O kung ano pa mang kabulastugang ginawa niya sa dati nyang buhay. Hindi yon ang punto dito. Hindi yon ang pinag-uusapan dito. Ang pinag-uusapan dito, yong 329 million dollars na NBN deal na sabi nya, dobleng patong na ang naging presyo dahil sa kotong ng mga swapang sa pera. And that we have to investigate.
Dapat malaman ng buong Pilipinas kung ano ang totoo dito. Dahil kung nag-iimbento lang si Lozada ng kwento, wala siyang career na aasahan as an actor. Matanda na siya at hindi guwapo kaya walang mag-aalok ng pelikula sa kanya. Ni hindi rin sya pwedeng scriptwriter sa Tv dahil sya mismo ang nagsabing mali-mali ang grammar nya sa text because of pressure.
Ngayon, kung nagsasabi naman sya ng totoo, then heads must roll. Dahil lumalabas na ang taong bayan na namamatay na sa gutom ay inaagawan pa ng kapirasong kaning lamig na isusubo dahil sa kasuwapangan sa pera ng kung sino man ang may pakana nito. Kahit pa sinong herodes yan. Ke first, second, third o last gentleman pa yan. He doesn’t deserve to be called gentle kung totoo ang allegations against him. Monster dapat.
At si Lozada? Ke sabit sya o hindi sa mga revelations na ginawa nya, then he should face the consequences. Kung kailangang makulong sya, so be it. This maybe some form of redemption para sa kanya.
Although alam naman natin na pag ginawa na siyang state witness, he will automatically be given immunity. Hindi natin kailangang maging abogado para malaman yon. Dahil sa dami na ng nakita nating ganito, sa dami na ng pinag-gagawa ng gobyernong ganito, alam na alam na natin ang mga nangyayari sa ganitong sitwasyon.
Pero kahit naha-high blood ako, I must admit na inaatake ako ng despair sa mga pangyayaring ito. Yong feeling of helplessness. Kasi nakikita kong isang cycle lang ito na nauulit lang. History repeating itself.
Di ba ganyan ang nangyari non kay Chavit at Erap. Pumiyok si Chavit. Ang daming drama sa Senate. Kanya-kanyang eksena ang mga pulitiko. Lumabas si Clarissa. Pinag-talunan pa kung iniinom o kinakain ang iced tea. May naging dancing queen na Senadora. At si Erap, dinala sa kulungan – isang mala-paraisong resort sa Tanay! But lo and behold, after a few years, ayan, binigyan ng pardon. Kaya ayan, bale wala na yong pinag-laban ko sa Edsa. Mukhang nakalimutan na rin ng Pinoy ang Boracay mansion.
Ngayon, sabihin na nating maging Chavit din si Lozada and become the waterloo of the present administration, sabihin pang matanggal si Gloria at makulong ang asawa (kung hindi man siya kasama), a new president then takes over, ano naman ang kasiguruhan natin na hindi sya (o sila) bibigyan ng pardon ng susunod na presidente after 4, 5 or 6 years? Afterall, magkaka-away ang mga yan ngayon pero bukas, sila-sila pa rin ang magkaka-ibigan.
O di ba’t aampunin na raw ng opposition si De Venecia. So matapos ang ilang taon at nakalimutan na ni JDV ang galit kay Madam, sya naman ang nasa poder para lakarin, kung hindi man direktang maibigay, ang pardon. Di ba. Para silang isang tribe na walang ibang po-protektahan kungdi sarili nila. Scratch my back I’ll scratch yours. Quid pro quo.
Yon ang sinasabi kong cycle. Somebody turns greedy, gets caught red-handed, sent to a luxury resort as punishment, gets pardoned and then enjoys life again. They did it once. They can do it again. All these time, nasaan ang mga Pinoy? Outside the cycle. Nagtiiis magpa-alila sa mga dayuhan. At ang mga natira sa Pilipinas, scraping centavos on meager jobs to make a living.
Ngayon parang withdrawn ang feeling ko. Nagkakagulo sila pero sa akin, aantayin ko na lang kung ano ang kalalabasan. Kasi alam ko namang moro-moro na naman yan. Parang soap opera sa Kapuso.
Ang masakit, habang ganito ng ganito ang nangyayari, lalong humahaba ang sentensya natin dito sa Saudi. O kung nasaan man tayong lugar ng mundo. Dahil hangga’t hindi tumitino ang takbo ng gobyerno natin, kakayod at kakayod pa rin tayong parang mga kalabaw sa papahirap ng papahirap na buhay. All because of these jerks. Naku, tamaan sana kayo ng 10,000 volts na kidlat lahat kayong mga corrupt!!!
No comments:
Post a Comment