In my current job, grabe ang mga meeting. Ito na yata ang kumpanyang nakita ko na kaliwa’t kanan ang meeting. There are days na halos wala akong magawa kungdi mag-attend lang ng meetings, one after the other.
Hate ko pa naman yan. I think it’s counter productive. Ang daming oras na nasasayang. But even if I don’t want to, wala akong magawa minsan kungdi mag-attend. And in all those countless sessions, may napansin ako. And that’s what I’m gonna share with you.
Napansin ba ninyo na ang mga nag-aattend ng meeting, iba-ibang klase ng tao? I mean, iba-ibang personalities. And if I’d put a tag on them, eto yon:
The Dictator – eto yong mga dino-dominate ang discussion all to himself. Halos walang makasingit at sya lang ang nagsasalita. Makes you wonder kung bakit ka pa nag-attend eh sya lang pala ang gustong makipag-meet sa sarili nya.
The Impressionist – ito yong mga taong gusto laging magpa-impress. Always trying to appear as the know-it-all guy kahit wala namang alam. Ang daming sinasabi pero wala ka namang mahagilap ng substance.
The Artist - you might see him busy scribbling on his notepad. Akala mo nagsusulat ng notes about the meeting. But look at his paper when the meeting is over. Most likely, naka-tapos na sya ng isang Mona Lisa kung mahaba-haba ang meeting nyo.
The Politician – pag may pinagtatalunan, hingan mo ng comment ang taong ito and most likely he’ll give you an answer na ikakataas ng kilay mo. He’d refuse taking sides para walang makagalit. Hindi mo maaasahan ang mga ganito pag may botohang mangyayari. Balimbing.
The VIP – he’d come late and burst into the meeting room, profusely apologizing at sasabihing marami syang ginawa o galing pa sya sa isang meeting kaya sya late. And long before your meeting is over, magpapa-alam na porke may naghihintay pang tao. Coz he’s very important at kayo ay hindi kaya kayo na lang ang magtuloy ng meeting nyo.
The Kitten – kung magsalita ang taong ito, akala mo kuting na ngumingiyaw. Sobrang hina ng boses and you have to strain your ears para maintindihan lang ang sinasabi. Either he’s so shy na magsalita o talagang ganon na ang speaking voice. Minsan gusto kong tapakan ang paa para mapa-aray at lumakas-lakas naman ang boka.
The Ghost – at least si kitten, maririnig mo. Pero etong Ghost, magugulat ka na lang and say ‘uy, nandyan ka pala’. Dahil after hours na naguusap kayo, hindi mo sya narinig magsalita. Either natutulog o ayaw magsalita dahil walang alam sabihin sa pinag-uusapan ninyo. Makikita mo na lang as you were leaving the conference room.
Hate ko pa naman yan. I think it’s counter productive. Ang daming oras na nasasayang. But even if I don’t want to, wala akong magawa minsan kungdi mag-attend. And in all those countless sessions, may napansin ako. And that’s what I’m gonna share with you.
Napansin ba ninyo na ang mga nag-aattend ng meeting, iba-ibang klase ng tao? I mean, iba-ibang personalities. And if I’d put a tag on them, eto yon:
The Dictator – eto yong mga dino-dominate ang discussion all to himself. Halos walang makasingit at sya lang ang nagsasalita. Makes you wonder kung bakit ka pa nag-attend eh sya lang pala ang gustong makipag-meet sa sarili nya.
The Impressionist – ito yong mga taong gusto laging magpa-impress. Always trying to appear as the know-it-all guy kahit wala namang alam. Ang daming sinasabi pero wala ka namang mahagilap ng substance.
The Artist - you might see him busy scribbling on his notepad. Akala mo nagsusulat ng notes about the meeting. But look at his paper when the meeting is over. Most likely, naka-tapos na sya ng isang Mona Lisa kung mahaba-haba ang meeting nyo.
The Politician – pag may pinagtatalunan, hingan mo ng comment ang taong ito and most likely he’ll give you an answer na ikakataas ng kilay mo. He’d refuse taking sides para walang makagalit. Hindi mo maaasahan ang mga ganito pag may botohang mangyayari. Balimbing.
The VIP – he’d come late and burst into the meeting room, profusely apologizing at sasabihing marami syang ginawa o galing pa sya sa isang meeting kaya sya late. And long before your meeting is over, magpapa-alam na porke may naghihintay pang tao. Coz he’s very important at kayo ay hindi kaya kayo na lang ang magtuloy ng meeting nyo.
The Kitten – kung magsalita ang taong ito, akala mo kuting na ngumingiyaw. Sobrang hina ng boses and you have to strain your ears para maintindihan lang ang sinasabi. Either he’s so shy na magsalita o talagang ganon na ang speaking voice. Minsan gusto kong tapakan ang paa para mapa-aray at lumakas-lakas naman ang boka.
The Ghost – at least si kitten, maririnig mo. Pero etong Ghost, magugulat ka na lang and say ‘uy, nandyan ka pala’. Dahil after hours na naguusap kayo, hindi mo sya narinig magsalita. Either natutulog o ayaw magsalita dahil walang alam sabihin sa pinag-uusapan ninyo. Makikita mo na lang as you were leaving the conference room.
Well, I'm just trying to humor myself sa mga pinag-gagawa ko rito. But the truth is, minsan ako rin, dahil sobrang bored, uninterested at hate ang meeting, nagiging The Artist ako minsan. Kaya after the meeting, nakakagawa ako ng mga starts, flowers at kung ano-ano pa from repeated strokes of my pen. Hay naku, meeting na walang katapusan. We gotta use our time in a more productive manner.
No comments:
Post a Comment